Szanowni Państwo,

zauważyłem, że Janusz Korczak w swoich powieściach używa często na określenie policjanta wyrazu "milicjant", np. "Zawołam milicjanta i każę pana aresztować, że pan awantury w tramwaju wyrabia" ("Kiedy znów będę mały"), "milicjant wręczył Dżekowi wezwanie z komisariatu" ("Bankructwo małego Dżeka"). Czy rzeczywiście już przed wojną oba te wyrazy mogły być w zamiennym użyciu?

Jeśli w zdaniu wtrącam pewien fragment rozpoczęty myślnikiem, to czy muszę użyć myślnika zamykającego, czy też musi to być przecinek? Na przykład tak:

Tekst powstał na podstawie artykułów Jana Kowalskiego – rubryka „Życie” w „Dzienniku Pomorskim”, Marii Nowak – rubryka „Co słychać” w „Gazecie Łódzkiej”, oraz internetowej poradni językowej Wydawnictwa Naukowego PWN.

Wydaje mi się, że gdybym pomiędzy Pomorskim a Marii użył myślnika, byłoby to niewłaściwe, bo tam potrzebny jest przecinek.

Szanowni Państwo,
mam wątpliwość w związku z pisownią „to+by” w takich przykładach jak:
Najchętniej to bym zrobił to i tamto
Szkoda, że nie ma rysunków, to bym jeszcze lepiej zrozumiał
Właściwie to bym sobie poszedł

Wydaje mi się, że słowo to nie jest tu spójnikiem, tylko partykułą. WSO podaje listę partykuł, z którymi cząstkę by piszemy łącznie. Nie ma wśród nich to. Czy w takim razie należy pisać rozdzielnie?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Kiedy związki taktyczne wojska piszemy dużą literą, a kiedy małą? Chodzi o sytuację, gdy nie ma jednostka nazwy własnej.

Czyli: 20 dywizja piechoty czy 20 Dywizja Piechoty? Słyszałem, że od plutonu do pułku piszemy małymi literami, od dywizji w górę – zaczynamy od dużej litery.

Pozdrawiam

Czy oddzielny zapis zwrotu „nie ważne” jest poprawny w przypadku następującego zdania: „Nie ważne, czy sprzedajesz czy wynajmujesz nieruchomość, chwytliwy tytuł, wyczerpujący opis, a przede wszystkim atrakcyjne zdjęcia, to Twój must-have”.

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
chodzi mi o zapis wyrazów obcych. Obce słowo traci kursywę, kiedy przybiera polskie końcówki fleksyjne, to wiem, ten temat był zresztą tu poruszany, np. https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/zapis-wyrazow-obcych-nieprzyswojonych;14429.html
Chciałabym jednak spytać, czy takie obce słowo, które raz zapiszę z polską końcówką, wraca potem do swojej kursywy w formie podstawowej (w mianowniku), czy traci ją już w danym tekście na zawsze.
Z góry dziękuję
Katarzyna Marczewska

Szanowni Państwo,
czy wyrażenie nomen omen należy wydzielać przecinkami na początku lub w środku zdania?
Z poważaniem
Krzysztof Zubrzycki

Chciałabym zapytać o pisownię nazw szkół nauki jazdy. Czy określenie Ośrodek Szkolenia Kierowców jest zawsze częścią oficjalnej nazwy, czy można je zastąpić np. Szkołą jazdy. A jeśli jednak właściciele decydują o nazwie, co zrobić, jak pisać, gdy na przykład na stronie internetowej zapisana jest ona w nieprawidłowy sposób (Auto Szkoła, Autoszkoła, Auto-szkoła). Czy wszystkie wymienione warianty należy zapisywać wielkimi (dużymi) literami? I czy powielać nazwę z błędem?

W Słowniku wyrazów obcych słowo pasjonat oznacza osobę wybuchową, łatwo wpadającą w furię, pasję, natomiast np. dziennikarze (oczywiście niektórzy) używają tego słowa w znaczeniu osoby fascynującej się czymś (myślę, że jest to fascynat, ale być może język potoczny wniknął tak mocno do słownictwa, że fascynat to pasjonat). Z góry dziękuję za wyjaśnienie mi długo nurtującej mnie sprawy. Od dziś fascynat waszej strony –
Darek

Co oznacza wyrażenie pełnia czasu? I czy ma ono coś wspólnego z „Kiedy się wypełniły dni” Gałczyńskiego? Czy wypełnianie czasu (ale nie np. grą w pokera, tylko wypełnianie bezdopełnieniowe) jest stałym związkiem frazeologicznym, czy przeciwnie – w obu przypadkach mamy do czynienia tylko z okazjonalnym zestawieniem akurat takich wyrazów?